МАРХ

Првонаграден конкурсен труд за акватичен комплекс организиран од Fira Barcelona / “Santuario Aquatico”

04.04.2025 • XXI век

Автори: Ивана Ангелова, Џингџинг Ге, Венкинг Динг/ Ivana Angelova, Jingjing Ge, Wenqing Ding

Година: 2021

Локација: Плоштад Гауди, Барселона

“Santuario Aquatico”, во превод “водно светилиште,” претставува концептуален дизајн за јавен повеќенаменски акватичен центар на Плоштадот Гауди, спроти Саграда Фамилија во Барселона. Преку интеграција на одржливи простори за капење и рекреација, решението ја истражува врската помеѓу архитектурата, водата како елемент и благосостојбата на заедницата. Сето ова е постигнато во согласност со урбанистичкиот контекст на Планот на Серда, како и пејзажните особености на оваа уникатна локација.

Целта на проектот е да ја реобмисли иднината на архитектурата и урбаниот дизајн преку подлабока интеграција на природните принципи во постојниот градски пејзаж. Се поставува прашањето: Како да се дизајнира за иднината, а истовремено да се заштити наследството од нашите предци – во овој случај, ремек-делото Саграда Фамилија и идентитетот на Барселона – и да се додаде нова вредност: биодиверзитетот?

Проектот нуди одговор на оваа дилема, користејќи ја водата како средство за (ре)генерација на живот и создавање водени активности достапни за сите корисници ( животните и инсектите,  локалците од блокот како и многубројните туристи)  претворајќи ја локацијата во светилиште на природата во едно од најзначајните урбани подрачја на градот.

Аквацентарот е серија отворени водни тела, секое од нив со своја специфична атмосфера и различни начини за уживање покрај вода. Со оглед на тоа што водоносниот слој под Плаза Гауди е многу висок, има можност за пумпање на подземната вода директно во базените, без потреба од зависност од водоснабдителниот систем на градот.

Програмски постои јака поделба. Лебдечката патека која минува низ крошните на дрвјата е наменета за посетителите кои добиваат импресивен поглед кон катедралата, а паркот со езерата е наменет за жителите на блокот и околината.

Дизајнот  е заснован на брановидните карактеристики на водата и патерните што ги создава нејзиното движење. Водните површини во паркот користат природни системи на филтрација, ја зголемуваат флората и фауната и создаваат еден вид „оаза на здравјето“ среде урбаната џунгла. Освен тоа што се задржани постојните дрва на локацијата, проектот го користи Мијаваки методот за пошумување на нови дрва кој овозможува брз раст на густа зрела шума за само 15 до 20 години.

Инспирацијата за употеба на нови материјали во проектот потекнува од микологот Пол Стаметц кој тврди дека мицелиумот (структирата на габите) има извонредни способности за регенерација на екосистемите, прочистување на почвата и водата како и потенцијал за создавање одржливи градежни материјали. Па така, лебдечките патеки се составени од биокомпозитни панели кои се состојат од мицелиум и дрвени шилци за кои неодамна е докажано дека имаат подобрени својства на носивост.